Trzy Zarządy Główne PCK działające równocześnie
Początek II Wojny Światowej to czas, gdy jednocześnie działały Trzy Zarządy Główne PCK. W Warszawie Zarząd Główny z nowo wybranym w październiku Prezesem Wacławem Lachertem i Marią Tarnowską jako wiceprezesem i delegatem do Krakowa. Zarząd Główny w Warszawie nie miał możliwości nawiązania kontaktu z powstałym także jesienią 1939 r. drugim Zarządem Głównym PCK w Paryżu. Zarząd ten tworzyli gen. Aleksander Osiński i Anna Paszkowska. W okresie wojny oba Zarządy działały niezależnie od siebie i starały się osiągnąć jak najwięcej.
Sytuacja wokół PCK skomplikowała się jeszcze bardziej w 1944 r. W chwili wyzwolenia spod okupacji niemieckiej władze Okręgu Lubelskiego PCK przekształciły się w pierwszy Zarząd Główny PCK na wyzwolonym terenie Polski. Prezesem został Ludwik Christians. Zarząd ten podlegał nadzorowi polskiego dowództwa wojskowego.
Zarząd w Lublinie nie miał uznania MKCK, który stał na stanowisku, że legalnymi władzami polskiego stowarzyszenia są władze w Warszawie i Londynie.
Na początku lutego 1945 r. doszło do połączenia obydwu Zarządów Głównych w kraju (warszawskiego i lubelskiego). Prezesem pozostał Wacław Lachert, siedzibą nowych władz została Warszawa.