Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża

18 stycznia 1919 r. na posiedzeniu w Hotelu Bristol w Warszawie, pod honorowym przewodnictwem Heleny Paderewskiej oraz gen. Zdzisława Horyńskiego – ówczesnego szefa służby sanitarnej w odradzającym się Wojsku Polskim, rozpoczął się zjazd nadzwyczajny. W trakcie trwających trzy dni obrad dokonano oceny dotychczasowego dorobku organizacji niosących pomoc żołnierzom. W wyniku obrad postanowiono utworzyć narodową organizację Czerwonego Krzyża pod nazwą  Polskie Towarzystwo  Czerwonego Krzyża.

Ustanowiony przez rząd  polski Komisarz do spraw Polskiego Czerwonego Krzyża, Władysław hr. Tyszkiewicz,  zwołał na dzień 27  kwietnia  pierwsze zebranie członków Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża na którym zatwierdzono statut i wybrano Komitet Główny. 4 maja 1919 r. wybrano pierwszy zarząd: prezesem został książę Paweł Sapieha, wiceprezesem Helena Bisping, drugim wiceprezesem Julia Przyjemska, sekretarzem Stanisław Godlewski, skarbnikiem Edward Boniecki.

Fot. Statut Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża, 1919 r.

14 lipca 1919 r. Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża uznane zostało przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, a 16 września tego samego roku przyjęte zostało do Ligi Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża.