40.

PALMIRY ─ ekshumacje

W latach powojennych pracownicy Biura Informacji i Poszukiwań PCK prowadzili ekshumację ofiar zbrodni niemieckich dokonywanych w latach 1939-1943 na mieszkańcach Warszawy i okolic w tzw. Warszawskim Pierścieniu Śmierci. Miejscem największych masowych mordów były tereny Puszczy Kampinowskiej, niedaleko miejscowości Palmiry.

Zadaniem pracowników PCK było, prócz zapewnienia godnego pochówku pomordowanym, sporządzanie protokołów ekshumacyjnych, zawierających szczegółowy opis wyglądu i fizycznych cech charakterystycznych oraz zabezpieczanie przedmiotów osobistych. Sporządzone protokoły i depozyty pozwoliły zidentyfikować część osób, które początkowo były pochowane jako NN.

Ciała zamordowanych około 2 200 Polaków spoczęły na cmentarzu-pomniku w Palmirach utworzonym w 1948 r.