Delegatury zagraniczne Polskiego Czerwonego Krzyża

Delegatury działały w latach 1939-48  m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Szkocji, Austrii, Belgii, Danii, we Włoszech, Rumunii, Jugosławii, na Litwie i Węgrzech; w krajach Bliskiego i Środkowego Wschodu (Palestyna, Syria, Liban, Iran, Irak, Egipt, Turcja) na Dalekim Wschodzie (Indie, Peru, Urugwaj, Nowa Zelandia) oraz w Południowej Afryce, Rodezji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Argentynie, Brazylii, Chile, na Kubie. Po II wojnie światowej również na terenie okupowanych Niemiec.

Delegatury PCK niosły pomoc Polakom za granicą. Organizowały i prowadziły przychodnie, ambulatoria, szpitale, sierocińce, świetlice, tanie kuchnie, szwalnie czy kąpieliska. Szczególną opieką otaczały osierocone dzieci polskie. Na terenie Europy pośredniczyły w poszukiwaniu rodzin, wysyłaniu paczek jeńcom i internowanym oraz indywidualnych paczek dla Polaków w kraju. Dostarczały do obozów jenieckich leki, instrumenty medyczne, środki odżywcze oraz podręczniki i książki. Pozostałe Delegatury PCK zbierały fundusze wśród miejscowej ludności oraz organizowały zakupy i transport towarów potrzebnych dla Polaków przebywających na tamtych terenach.

Jednym z pracowników delegatury PCK w Salzburgu był Aleksander Żabczyński (1900-1958), jeden z najpopularniejszych polskich aktorów teatralnych, kabaretowych i filmowych dwudziestolecia międzywojennego.